In ons kerkgebouw zijn regelmatig tentoonstellingen te zien. We tonen beeldend werk van leden en belangstellenden, of van mensen die op een andere wijze een binding hebben, of zoeken met onze kerk. De exposities in De Andrieskerk zijn rond de Mensenwijdingsdienst vrij te bezoeken.
Klik op een foto om deze groter te zien.
Reizen zonder voetspoor – Frederiek Nelissen – 21 oktober 2024
De schilderingen van Frederiek Nelissen laten de lotgevallen zien van één gestorvene, die met haar begeleider op reis gaat tussen dood en een nieuwe geboorte. De lezer maakt alleen háár lotgevallen mee. Natuurlijk zijn die een individuele variant op een groots reisschema.
Frederiek Nelissen en Wil Uitgeest maakten op dit thema een (hun derde) kunstboek. Bij de presentatie op 10 november wordt deze tentoonstelling toegelicht.
De auteurs gaan ervan uit dat de ervaringen die gestorvenen in de verschillende sferen doormaken, sterk uiteen kunnen lopen. Afhankelijk van hoe er geleefd is, zullen gestorvenen die andere wereld na de dood verschillend beleven en er doorheen reizen. In deze serie wordt dus slechts één mogelijk verhaal verteld.
Het hele verhaal is ontzettend rijk aan sferen. De tekst, afwisselend poëzie en proza, is vaak ontroerend en de schilderijen zijn heel stemmingsvol.
Wat was er eerder te zien?
Hieronder staan de exposities die eerder te zien waren, van de meest recente tot verder terug in de tijd.
Tatjana Molodaja – 26 september 2024 tot en met 21 oktober 2024
De schilderes Tatjana Molodaja is afkomstig uit Oekraïne. In alle problemen door de recente gebeurtenissen is haar werk haar troost, haar steun en wegwijzer. Voornaamste inspiratiebron zijn de Oekraïense volksliederen en volkskunst.
De schilderijen en kaarten zijn in 2022 en 2023 ontstaan, dus tijdens de inval door Rusland en daarna. Zij verwerkt in een constant proces de gebeurtenissen rondom zich – de inval door Rusland, het eenzame verblijf in Berlijn met haar gehandicapte adoptie dochter, haar grote heimwee naar haar leven van weleer – in droombeelden, die haar boven de dagelijkse pijn opheffen en aan de rijke Oekraïense cultuur ontnomen zijn.
Tatjana Molodaja’s scènes en figuren bewegen zich ergens tussen droom en werkelijkheid, tussen hemel en aarde, in het universum.
Antje Kluyskens-Höke – 28 juli tot 26 september 2024
Antje is in 1942 geboren in Berlijn en was vanaf haar schooltijd betrokken bij de Christengemeenschap door godsdienstonderwijs, jeugdwijding en jeugdkampen. Zij volgde een opleiding voor kleuteronderwijs in Berlijn en een cursus pedagogiek aan het Goetheanum in Dornach. Daar volgt zij ook schilderlessen bij Gerard Wagner.
Zij woonde op meerdere plaatsen in Duitsland en werkte onder andere als gemeenteassistent voor de Christengemeenschap in Bonn en later als kleuterjuf in Stuttgart. Daar gaf zij ook avondlessen teken-en schilderonderwijs en had zij haar eerste kleine expositie.
Aanvankelijk maakte ze kleinere werken in acryl maar later ook groter werk tot wel 120cm.
Vanaf 2009 neemt haar gezondheid af en op 26 oktober 2015 voltooit Antje haar aardeleven.
Conny Ostendorf – 23 mei tot 28 juli 2024
Conny is geboren op 1 maart 1945 te Amsterdam. Al in haar vroege jeugd had Conny veel plezier in tekenen en schilderen. Ze wilde zich verder ontwikkelen door een opleiding op de Normaalschool voor Tekenen en Schilderen maar werd niet toegelaten omdat in die tijd mannen voorrang kregen op deze beroepsopleiding. Zij koos toen voor een verpleegstersopleiding in het Wilhelmina Gasthuis.
In de jaren tachtig volgde Conny de avondopleiding Tekenen en Schilderen aan de Amsterdamse Academie voor Beeldende Vorming. Na het behalen van het diploma startte zij als beeldend kunstenaar en als docent tekenen en schilderen op diverse scholen en creatieve centra. Zij woont en werkt in haar eigen atelier aan de Amsteldijk Zuid 132 in Nes aan de Amstel.
In haar abstracte werken wil Conny via beeld emoties overbrengen op de toeschouwer. In een groeiend creatief proces gebruikt ze verschillende technieken. Deze schilderijen suggereren een ruimtelijke werkelijkheid die de toeschouwer uitnodigt tot het geven van een eigen interpretatie.
Conny maakt ook figuratieve werken waarvan voorbeelden te zien zijn op de expositie in de kerk.
Marianne van Biert-Westerhoud– 1 februari tot 23 mei 2024
Marianne van Biert studeerde theologie en was werkzaam als geestelijk verzorger. In 2019 trad zij toe tot het opleidingsteam van de priesteropleiding in Hamburg, waar ze onder andere de lessen ‘Nieuwe Testament’ en de kunstzinnige vorming verzorgt.
“Vertrouwen in kleur” is de naam van haar lespraktijk.
Zelf zegt ze: “Het is mijn motto tijdens het schilderproces en het schiet mij te hulp wanneer ik een keer helemaal ben vastgelopen en geen idee heb waar het met een schilderij heen moet.”
Vertrouwen in kleur betekent; geef je over aan de werking van de kleuren, die, net als bij het sluieren, met dunne transparante lagen over elkaar worden aangebracht en daar hun eigen werking openbaren. Het wil ook zeggen: laat je eigen beelden los, zoek het houvast niet in wat je al kent, maar wees dienstbaar aan de krachten van de kleuren.
Zo blijft het hele schilderproces altijd weer opnieuw een leerweg, net als het leven zelf.
Er bestaat geen meesterschap.
Sonja Vahl – Doorlichte aarde – 23 november tot 1 februari 2023
Een serie aquarellen geïnspireerd door edelgesteenten verborgen in het binnenste van de aarde. Wat mij boeit is het mysterieuze proces waarbij vormloze mineralen onder verschillende invloeden veranderen in sterk gevormde kristallijn en doorschijnend gesteente in de donkere aardkorst.
Daarbij voel ik affiniteit met de middeleeuwse alchemisten die bezig waren met scheikundige omzettingen en deze tevens zagen als een proces in de menselijke ziel: de zoektocht naar de steen der wijzen.
Soms schilder ik doelbewust een toermalijn, maar vaker niet en dan ontstaan er onvermoede vormen uit een chaos van vloeiende kleuren en materialen. Wat gaat er ontstaan in deze chaos? Hoe moeilijk is het om tot sprekend licht te komen! In dit scheppende vormen, dat nog niet af is, druk ik het zoeken uit dat ieder mens eigen is. In dat zoeken, noem het een queeste, begrijp ik:
Ik ben
En van mij uit gaat
Wat licht in mij
Stralend wekt
Doorlie Gerdes – 28 september tot 23 november 2023
Doorlie Gerdes (1935 Laren NH) volgde de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag (afdeling beeldhouwen) en werkte in de beginjaren zestig gedurende een jaar in een galerie in New York. Terug in Den Haag (1964) had zij spoedig haar eerste tentoonstellingen en kreeg zij regelmatig opdrachten.
Van 1969-1971 volgde zij de opleiding voor Kunstzinnige Therapie aan Academie de Wervel in Driebergen. Professor Bernard Lievegoed nodigde haar in 1971 uit om het atelier op de Reehorst in Driebergen te betrekken en docent te worden aan de Vrije Hogeschool. Daar werkte zij als kunstenaar en als docent tot 1988. Op de Wervel keerde zij tot 1996 terug als docent arceren. Later werd zij tevens kunstzinnig medewerker aan de cursus “Ik en de Anderen” op de Baak in Noordwijk (1978-1988). In 1984 en 1985 was zij lid van een werkgroep die zich bezig hield met crematoriumbouw in Nederland (een vraag van de toenmalige directeur van de A.V.V.L., de heer Brussaard). Naast kunstzinnige ideeën leverde zij concrete bijdragen zoals een levensloopserie en een Pieta, respectievelijk aangekocht voor het hoofdkantoor te Diemen en voor het crematorium ‘Rijk van Nijmegen’ te Beuningen.
In 1988 en 1989 volgde de samenwerking met actrice en schilderes Sibylle Birkenmeier (Basel, Zwitserland) hetgeen resulteerde in een gemeenschappelijke overzichtstentoonstelling in Stuttgart, en een grote opdracht voor een levensloopserie (Christengemeenschap Basel). In 1990 betrok zij het Atelier Dijckhof in Driebergen en legde zich toe op het tekenen met kleurpotlood. Ook dit werk werd en wordt op meerdere locaties tentoongesteld. Haar werk werd aangekocht door instituten, bedrijven en particulieren in binnen- en buitenland.
Luc Altink 1935-2021
Op verzoek van de kunstgroep ziet u een overzicht van het werk van Luc – 26 juli tot 28 september 2023
Wij vonden heel oud werk (ca. 1955) met onder andere modelstudies en olieverfschilderijen waarin hij vooral stadsgezichten schilderde. Luc dacht toen zijn hele leven als kunstenaar aan de slag te gaan.
Echter, pas na zijn pensionering, heeft hij zich weer op de beeldende kunst gestort. Deze keer betrof het de fotografie. Hij ontwikkelde al snel een eigen, hekenbare stijl. En voor zijn afdruktechniek, zowel in zwart-wit als in kleur, kreeg hij veel lof.
Tussen deze twee periodes was hij een geliefd Vrije School leraar. Gelukkig voor hem kon hij hier zijn kunstzinnige talenten ruimschoots in kwijt. Muziek en zingen, dichten en schilderen op de getuigschriften. Jarenlang hield hij voor de jongste klassen de bamboefluiten op toon en bouwde hij met de vierdeklassers een eigen fluit in het kader van het Pijpersgilde. Wij proberen u iets te laten zien van al deze facetten van zijn leven.
Charlotte Luijerink, geboren in 1952 in Den Haag, woonde en werkte lange tijd in Ruinerwold in Drenthe maar woont nu weer in Den Haag. Zij is behalve beeldend kunstenaar ook sinds 1978 als kunstzinnig therapeut werkzaam.
Charlotte heeft schilderlessen gevolgd bij het echtpaar Koppenhagen en bij Erna Landweer van 1968-1972. Daarna volgde zij de kunstzinnig-therapeutische opleiding aan De Wervel. Zij volgde verder nog schilderles bij Gerhardt Wendland en Rossli Rienks en bij Benno Sloots.
Charlotte laat zich inspireren door de kleuren om zich heen en vanuit de natuur, maar geeft dit op abstracte wijze weer. Haar werk wordt wel poëtisch abstract genoemd. Zij werkt in aquareltechniek, eventueel gecombineerd met krijt.
Naast dit werk hangt er een serie over Nelson Mandela, wiens innerlijke ontwikkeling ze trachtte weer te geven naar aanleiding van zijn 27-jarige gevangenisperiode. Heel ander werk vormen de 4 iconen die ze op ambachtelijke wijze, dus met ei-tempera, schilderde.
Zij had tentoonstellingen in Den Haag, Voorburg, Driebergen, Haarlem, Zeist, Den Briel, Ruinen, Meppel, Lubeck, Hamburg en Sydney.
Lyanne Korf – Als alles doorzichtig wordt – 6 april tot en met 9 juni 2023
Lyanne vertelt het volgende over zichzelf en haar kunst: Ik begon met schilderen op de bovenbouw in Rotterdam. Ook schrijf ik graag, verhalen, gedichten en meer. Na mijn studie Slavische taal- en letterkunde werkte ik als NT2 docent. Ik heb drie jaar in Hamburg gestudeerd aan het priesterseminarie van de Christengemeenschap. In 2014 werd mijn dochter geboren, we gingen in Zutphen wonen en ik werd mede-eigenaar van de Boekerij aldaar. Wanneer ik schilder valt alles weg, dan ben ik helemaal vrij; het werk schildert als het ware zichzelf, ik luister, kijk en geniet van de kleuren en structuren. En verwonder me over het onzegbare, dat wat erdoorheen zichtbaar wordt.
Tekeningen in houtskool van Lisanne Sloots – 2 februari tot en met 5 april 2023
Lisanne zegt hier zelf het volgende over:
“Houtskool; ik gebruik het sinds 2004 als tekenmateriaal in mijn autonome werk en als een voortdurende bron van onderzoek. Houtskool geeft me de vrijheid om van heel licht naar heel zwart te gaan en omgekeerd. Daarbij maak ik veelvuldig gebruik van gummen.
Tevens is houtskool bron van onderzoek. Zowel de historie, (welke houtskool was in de geschiedenis bekend), als naar het zelf maken van houtskool.”
“De series Lucht, Breath in/Breath out, Ecocide en Evaporation ontstonden in corona tijd. Net als de meeste mensen wandelde ik veel in de omgeving. En het viel me toen op hoe slecht de bomen in de stad eruit zagen. Het is de bron van mijn materiaal, maar ook van het leven, van adem. Ik zag daar een connectie tussen de bomen; de longen van de aarde en de menselijke longziekte waar wij mee te maken kregen. Daar wilde ik, op mijn eigen wat abstractere manier, vorm aan geven. Met houtskool, dat van de bomen komt.”
Lisanne heeft zich ook verdiept in de geschiedenis van houtskool en de manieren om houtskool te stoken. Dit heeft onder andere geresulteerd in het boek ‘Houtskool’ dat door vele kunstenaars wordt gebruikt. Zij is ook als docent werkzaam en verzorgt workshops in binnen- en buitenland.
Viltwerk van Wytske Kelling – 24 november 2022 tot 2 februari 2023
Gemaakt met natte vilttechniek (water en zeep), daarna met droge vilttechniek (naald met weerhaakjes. Soms aangevuld met borduurwerk. De ronde wol-schilderijen zijn gemaakt vanuit de vraag van een Vrije school.
Getoond werden de cyclus van de jaarfeesten, de vier seizoenen en een studie van de vier elementen aarde, water, lucht/licht en vuur.
Wytske: “De beweging en de kleuren, de soms tegengestelde richtingen kon ik door deze werken intens beleven.”
Extra wol-schilderijen van de jaarfeesten zijn te koop, de helft van het bedrag is voor de Andrieskerk.
Het werk van Sophia Luinge was te zien van 27 september tot 24 november 2022. Haar aquarel- en olieverfschilderijen hadden betrekking op Michaelstijd, Allerzielen/Allerheiligen en herfst.
‘Rituelen onderweg’
Van 4 augustus tot 27 september 2022 (‘Michaël’) foto’s van Jan Penders die hij maakte tijdens reizen in de afgelopen jaren. Ze tonen rituelen die merkwaardig genoeg veel met elkaar overeenkomen ondanks het feit dat ze in verschillende landen gemaakt zijn. De tentoonstelling begon op Paaseiland en eindigde in Almere. Kernpunt is het tot stand brengen van een spirituele verbinding tussen hemel en aarde. Dit vindt plaats op bijzondere plekken met een specifieke uitstraling. Juist hier ontstaan rituelen.
Mariëtte van Est: “Ik ben mijn hele leven al bezig met schilderen. Het meeste werk dat hier hangt is gemaakt met oliepastelkrijt. De vele lagen poets ik dan weer uit met gebleekte lijnolie. Op deze manier kan de diepte in de kleur ontstaan. Naast oliepastelkrijt gebruik ik ook aquarelverf, gouache en ecoline.” De expositie was te zien tot 4 augustus 2022.
Nelly van Heerwaarden exposeerde van 14 april tot 9 juni 2022 met kleine aquarellen , onder andere deze ‘Morgenstemming’.
Irene van der Laag met ‘Op weg in het duister’. Van 17 februari tot 13 april 2022 leidde Irene van der Laag ons door het duister. Eerst ontmoetten we daarbij het duister in haarzelf, met pijn en angst. Dit duister lijkt zwaar en kil en ondoordringbaar. Daarachter opent zich een wereld van omhullende, dragende liefde. Het duister van de liefde is warm en vol leven, het voelt licht aan. En er verschijnt kleur.
Frans Geus toonde medaillons van aardewerk in de periode 4 januari tot en met 17 februari 2022.
Elisabeth van Cruijsen exposeerde haar schilderijen van 27 november 2021 tot en met 4 januari 2022.
Tom en Petra Rosenberg exposeerden houten beelden, schilderijen, grafiek en reliëfs, van 30 oktober tot 27 november 2021.
Een van de inspiratiebronnen van Petra is de lier, waarvoor zij zelf muziek heeft gecomponeerd. In haar beeldende kunst veranderen klankkleuren in kleurschakeringen op het doek. Haar man Tom gaf als voormalig uitgever opdracht tot illustraties. Na zijn pensionering is hij zelf gaan schilderen, modeltekenen en -boetseren. Uiteindelijk kwam hij uit bij beeldhouwen in hout.
Van 29 september tot 30 oktober 2021, in de Michaëlstijd, liet Heleni Greeve zeven Poorten zien. Op intuïtieve wijze ontstaan, opgebouwd uit de kleuren kobaltblauw, indigo en okergeel. In de diepe duisternis die ontstond, kon een innerlijk licht gaan gloeien. Op zondag 10 oktober vertelde zij na de dienst over haar werk, en was er gelegenheid om vragen te stellen.
Van 24 juli tot 28 september 2021 de verfijnde, spiralende vormen Ruud Jaspers Het lijken schelpen, bladeren, zaden. In dezelfde periode bracht Jos Bregman de toeschouwer met zijn robuuste boomschijven dicht bij de herkomst van hout. Jos: “Samen blazen we een boom als een wezen (nieuw) leven in, een ode aan de boom.” Op zondag 5 september vertelde hij over zijn sociale houtkunst.
Sonja Hartsuiker met gouaches en pastels – 26 mei tot 24 juli 2021. Haar werk ‘spreekt’ door krachtige kleuren en in min of meer abstracte beelden. Op zondag 30 mei leidde Frans Geus de tentoonstelling en de kunst van Sonja in.
Herman Smith met ‘Pasen in de natuur’ – 30 maart tot 26 mei 2021 . Herman bestudeerde, tekende en schilderde jarenlang boomknoppen. Van precies en realistisch tot een exacte verbeelding van de krachten die hierbij spelen. Op zondag 11 april hield schrijfster Désanne van Brederode een inleiding bij zijn werk. Er is ook een publicatie verschenen: ‘Pasen in de natuur – Bomen dichterbij, Herman Smith’.
Van 4 januari tot 7 maart 2021 exposeerden wij schilderijen van Hans Emmelkamp. Zelf zegt hij hierover: “Als beeldend kunstenaar maak ik – zowel in het platte vlak, als ruimtelijk – werken met ‘stilleven-achtige’ geabstraheerde vormen. De vormen zijn geen doel op zich. Het zijn eerder verschijningsvormen die mij een zeker houvast bieden in de compositie die ontstaat. Ik vergelijk ze met de klankaanduidingen in een muzikale compositie. En dan bij voorkeur in een langzaam deel (Adagio).”
Van 2 november 2020 tot 4 januari 2021 hadden wij Heidi Ochsner met haar wollen schilderijen. Onder de titel ‘Micro-macrokosmos’ ontmoeten kleine bouwstenen als cellen, of juist bijzonder grote elementen – denk aan planeten of sterrenstelsels – elkaar in het werk. Tijdens het viltproces met water en zeep ontstaat het doek van zuiver scheerwol. Door de bijzondere verwerking van de wol en het subtiele kleurenspel neemt Heidi Ochsner de toeschouwer mee in andere dimensies.
Van 4 september tot 2 november 2020 exposeerde Rik ten Cate zijn elegante en krachtige bronzen engelenbeelden. Een bijzondere en welkome bijdrage aan de Michaëlstijd. Bekijk meer op zijn website: Rik ten Cate
Lousanne Schuuring met schilderijen, tekeningen en glasobjecten onder het thema ‘Openstelling’ van 6 juni tot 4 september 2020. Het werk van Lousanne is kleurrijk, stralend en divers.
Tatiana Nechytailo is geestelijke in Kiev, Oekraïne. Haar schilderwerk maakt momenteel een kleine tournee langs enkele kerken van de Christengemeenschap in Nederland. Na Driebergen, Zutphen en Meppel en Amsterdam (14 maart t/m 31 mei 2020) is Bussum aan de beurt.
Jenneke Smallenbroek, schilderijen en Roeland van de Wall Repelaer, beelden – 11 januari t/m 14 maart 2020. In grote en krachtige beelden onderzoekt Jenneke licht en duister en het doorwerken van de kleur. Haar zoektocht is begonnen bij het schilderen van vrije en expressionistische werken. Roeland maakt abstract ruimtelijk werk in diverse materialen, zoals brons, steen en hout. Hij laat zich inspireren door de wetmatigheid van levensprocessen.
Erna Landweer met ‘Het droomlied van Olav Åsteson’ – 24 december 2019 t/m 10 januari 2020. Het droomlied is een oud Noors verhaal. Olav Åsteson valt op Kerstavond in een diepe slaap. Zijn droomtijd duurt tot Driekoningen. Als hij dan wakker wordt, heeft hij een hele reis gemaakt. Het droomlied wordt gezien als een inwijding in de geheimen van het bestaan.
Wytske Kelling met schilderijen in wol – 1 t/m 23 december 2019. Ze heeft ons ‘belevingsbeelden’ laten zien van de jaargetijden en de jaarfeesten, waaronder Sint Maarten, Sinterklaas, Kerst en Driekoningen.
Eva Mees met ‘apocalyptische zegels’, die verwijzen naar scenes uit het Bijbelboek Openbaringen – 27 oktober t/m 30 november 2019. Op 17 november hield Siegwart Knijpenga een inleiding over de Apocalyps aan de hand van zeven eigen houtsnijwerken, die de laatste twee weken ook te zien waren.
Janneke Rosenbrand – 29 september t/m 26 oktober 2019 – een selectie uit haar werk rond het thema Michaël door Peter Rosenbrand. Kleurrijke schilderijen met edelstenen. Over de strijd tussen licht en donker.
Chrispijn Geus – 25 augustus t/m 28 september 2019. Foto’s van het leven op het Waterlooplein in Amsterdam. Crispijn is zelf marktkoopman. En hij fotografeert.
Mieke Kleinendorst – 12 juni t/m 24 augustus 2019 – exposeerde een bronzen beeld van een cherubijn (engel), die de wacht houdt. Kleurpotloodtekeningen van ‘vliegende landschappen’, die stilaan vorm krijgen: engelen worden. Stemmingen vertalen zich bij haar in (Portugese) landschappen.
Hans Dieter Appenrodt – 19 april – 11 juni 2019 – exposeerde schilderijen in eitempera en/of met olieverf. Het thema was Pasen, maar ook het Voorjaar kwam aan bod met Vlindertuin, en Zomers. Zijn werk is uiterst kleurrijk en fijnzinnig. Figuratief of abstract? Appenrodt maakt die keuze niet, want: ‘Elke figuur heeft een vorm en wil beeldend ervaren worden, en elke vorm heeft haar specifieke geste en gestalte’.
Lida van Twisk – 22 maart – 19 april 2019 – met ‘Constructions and Decompositions’, olieverfschilderijen en collages. Haar werk gaat over het zoeken naar houvast in de materie. Maar tegelijkertijd ook over het breekbare en kwetsbare, door het uiteenvallen en verglijden van die materie. Wat overblijft is dat wat altijd en eeuwig is.
Herman Smith – 2 februari – 22 maart 2019 – exposeerde abstracte groeivormen, waarin we nog wel boomknoppen kunnen herkennen. “Waar ik het meest van hou is het voorjaar. De boomknoppen zijn dan net ingepakte cadeautjes en kunnen duizend dingen zijn”, zegt hij hier zelf over. In een krachtige en heldere beeldtaal laat hij ons mee verwonderen over de natuur.
Loes Arents – 2 december 2018 t/m 1 februari 2019 – exposeerde acrylverfschilderijen, soms vermengd met pastel, en enkele tekeningen. De onderwerpen zijn religieus of spiritueel, en symbolisch. “Licht en kleur zijn heel belangrijk in mijn leven. De betekenis van mijn naam Loes is licht.”
Otilia Broekers – 28 september t/m 30 november 2018 – exposeerde schilderijen in acryl en olieverf op paneel en doek, onder de intrigerende titel ‘Offer anders’. Er was ook een serie over de sacramenten in de Christengemeenschap bij.
Gerard van Hulzen – 19 augustus t/m 28 september 2018: een nieuwe selectie uit zijn werk. Oorspronkelijk opgeleid aan de VPA in Zeist, uit welke periode de schilderingen dateren, ontwikkelde hij zich later tot beeldhouwer. Gerard van Hulzen (1946 – 2015) maakte in de loop der jaren honderden kunstwerken geïnspireerd door de natuur en de omgeving van zijn atelier in het Fort aan de Drecht.
Wim Missel – 19 juli tot 19 augustus 2018: schilderijen van onderwerpen uit zijn dagelijkse omgeving.
Elisabeth van Cruijsen – 22 juni tot 19 juli 2018: schilderijen over het Onze Vader, en over cultuurperioden in de geschiedenis, in regenboogkleuren.
Lydia Bakker – 25 mei tot 22 juni 2018: schilderijen en tekeningen van kinderen, landschappen en bloemen. Ook naar bestaande kunstwerken, zoals ‘De tuin’ van Jacobus van Looy.
Petra Rosenberg – 1 april tot 25 mei 2018: houten beelden en kleurrijke schilderijen. Klank & kleur.
Lisa Hartog – 4 maart tot 1 april 2018: haar thema tijdens deze Lijdenstijd was eenzaamheid en verbinding, overgave en opstanding. Het werk van Lisa is kleurrijk én zwart-wit.
2024 – Marianne van Biert, Conny Ostendorf, Antje Kluyskens-Höke, Tatjana Molodaja
2023 – Sonja Vahl, Doorlie Gerdes, Luc Altink, Charlotte Luijerink, Lyanne Korf, Lisanne Sloots
2022 – Wytske Kelling, Sophia Luinge, Jan Penders, Mariëtte van Est, Nelly van Heerwaarden, Irene van der Laag, Frans Geus
2021 – Elisabeth van Cruijsen, Tom en Petra Rosenberg, Heleni Greeve, Ruud Jaspers en Jos Bregman, Sonja Hartsuiker, Herman Smith, Hans Emmelkamp
2020 – Heidi Ochsner, Rik ten Cate, Lousanne Schuuring, Tatiana Nechytailo, Jenneke Smallenbroek en Roeland van de Wall Repelaer
2019 – Erna Landweer, Wytske Kelling, Eva Mees, Siegwart Knijpenga, Janneke Rosenbrand, Chrispijn Geus, Mieke Kleinendorst, Hans Dieter Appenrodt, Lida van Twisk, Herman Smith
2018 – Loes Arents, Otilia Broekers, Gerard van Hulzen, Wim Missel, Elisabeth van Cruijsen, Lydia Bakker, Petra Rosenberg, Lisa Hartog